<<< terug naar overzichtIn het begin van de vorige eeuw bestond er over het algemeen een grote belangstelling voor de volkshuisvesting. Ook in Maastricht bestond er woningnood, en leefden sommige arbeiders in éénkamer woningen. Vanuit die achtergrond werden er Bouwverenigingen opgericht, met financiële steun van Rijk en Gemeenten. Zo ook in Maastricht.
In het begin van de twintigste eeuw bestond er ter plaatse een debatingclub, die haar bijeenkomsten hield in het Volkskoffiehuis, gelegen aan de Markt te Maastricht. In een van de lezingen die daar gehouden werden werd de aandacht gevestigd op het bouwen van huurwoningen. De heer J.H.Schöpping, destijds Directeur van de verzekeringsbank ‘De Maas’, kwam met een voor Maastricht geheel nieuw denkbeeld om coöperatief woningen te bouwen, die op den duur het eigendom zouden worden van de huurders.
Samenwerking
Hij had van dit onderwerp een bijzondere studie gemaakt en toonde aan de hand van voorbeelden aan op welke wijze men door onderlinge samenwerking en door sparen een eigen huis kon machtig kon worden en tevens goedkoop kon wonen. Door zijn enthousiasme vond dit onderwerp bij veel leden van de debatingclub een grote bijval en een aantal leden stelde zich onmiddellijk beschikbaar om met de heer Schöpping samen te werken tot de oprichting van een Coöperatieve Bouwvereniging met het enige doel: ‘Aan harer leden een eigen woning te verschaffen’.
Spoedig werd onder leiding van de heer Schöpping een comité gevormd, dat belast werd met het samenstellen van de Statuten en een huishoudelijk reglement. Na enige schermutselingen ontstonden er als gevolg van dit initiatief in 1903 in Maastricht twee Coöperatieve Bouwverenigingen, namelijk de Coöperatieve Bouwvereniging ‘Eigen Huis’ en haar zustervereniging de Coöperatieve Bouwvereniging ‘Ons Belang’. Volgens de statuten van de beide zusterverenigingen werden zij beiden geacht te zijn aangegaan voor onbepaalde tijd met ingang van een januari negentienhonderd drie.